Prinsjesdag

Voor fiscalisten altijd een moment waarop je in spanning afwacht of er nog iets onverwachts uit de hoge hoed van ‘financiën’ wordt getoverd. De meeste fiscale plannen lekken al een paar weken van tevoren uit, dus echt verrassend is de fiscale paragraaf meestal niet.

Deze editie van Kijk op Oost Nederland gaat over duurzaamheid en circulariteit. In deze tijd van Corona wordt geroepen dat duurzaamheidsmaatregelen sneller gaan dan we zonder crisis hadden kunnen afdwingen. Moeten we dan nu niet doorpakken op fiscaal terrein?

Onze ingewikkelde fiscale wetgeving is toe aan een frisse herstart. Nieuwe politieke keuzes en een heldere visie op onze toekomst zouden toch moeten kunnen leiden tot een stevige duw in de rug van fiscale duurzaamheids- en circulariteitsmaatregelen. Een crisis daarvoor misbruiken is inmiddels ook algemeen geaccepteerd. Dus, wat houdt ons tegen? Maar ‘duurzaamheid en circulariteit’ lijken geen items die in de fiscale plannen voor volgend jaar prominent aanwezig zijn.

Zijn deze onderwerpen niet geschikt om fiscaal aan te pakken of trekken ze gewoon te weinig kiezers in 2021?

Niettemin schijnt een heldere visie op fiscale wetgeving als sturingsinstrument te ontbreken in relatie tot duurzaamheid en circulariteit. Ik kan me goed herinneren dat we een fiscale incentive kenden voor ondernemers die zich vestigden in gebieden die ‘economisch zwakkere regio’s’ genoemd werden. Daar had ook Oost-Nederland er wel een paar van. De visie was toen dat de komst van werkgevers een hele regio een economische boost kan geven. Heeft gewerkt. Kan zoiets niet voor ondernemers die zich vast willen bijten in een duurzame productie en operatie? Vast wel. Maar dan moeten we wel in staat zijn om aan te geven waar we naartoe willen. Het lijkt erop dat we ontkennen dat het zo niet langer gaat met onze planeet. Dan maar geen visie.

Maar; zonder visie geen adequate regelgeving die daarop kan aansluiten. We verdoen onze tijd met geruzie over Zwarte Piet en willen twee euro per dag als vergoeding voor kosten voor het thuiswerken, terwijl werkgevers alle zeilen bijzetten voor behoud van hun bedrijf. Het maken van keuzes vergt lef, maar het gaat kennelijk nog niet slecht genoeg om te kiezen voor de lange(re) termijn.

Arnold Poelstra
Partner bij Ernst & Young Nederland